Het is te mooi om niet te publiceren en vat op dit moment prima samen wat ik al een hele tijd zeg, maar kennelijk niet gehoord wordt omdat het niet in het positieve beeld past welke ik voortdurend afgeef, wat kennelijk in de strijd past die ze innerlijk met zichzelf aan het voeren is. Hoe lang kan dat nog doorgaan? Alles wat naar boven komt is hetgeen je dwarszit, bij mij is loopt dat op zijn einde bij Ellen gaat dat nu beginnen en zal nooit stoppen…heb ik voorspeld.

Ondertaande boodschap is integraal en zonder aanpassing uit een persoonlijke mail van Jan  aan Ellen overgenomen op een moment dat duidelijk werd dat Ellen een onwrikbaar standpunt had ingenomen en naar later bleek waarom de puzzelstukjes daarvan precies in elkaar pasten met hetgeen ik nog niet wist, overspel, bedrog, uitlokking en upperdog gedrag.

Ik schreef toen het volgende in een e-mail aan Ellen. Let wel het is dan 22 januari en we zijn net enkele keren op mijn verzoek bij de mediator geweest.

Ellen,
Ik leg me sinds het laatste mediation gesprek met tegenzin neer bij
het verbreken van het huwelijk. Dat er aan mijn kant nog veel vragen
zijn mag duidelijk zijn. Deze vragen spelen een belangrijke rol in de
communicatie die wij richting kinderen moeten gaan voeren om hen een
reëel beeld te kunnen geven van de situatie, waarbij eerlijkheid en
duidelijkheid voorop staan. Het is dan ook zo dat we denk ik moeten
onderzoeken hoe we daarmee verder moeten. Ik breek mijn hoofd over hoe
ik daarin verder kan maar loop steeds vast, omdat we dat samen zullen
moeten doen. Is het de communicatie of was het iets anders…zijn denk
ik wel uitgangspunten die helder en duidelijk naar de kinderen
verwoord moeten worden. Daarom wil ik dat je het volgende moet
weten…..

Ik besef me steeds meer dat ik in de afgelopen 2,5 maand een enorme
groei heb doorgemaakt, dat ik sinds vorige week een 180 graden turn
heb gemaakt en dat ik er nog zeker niet ben. Maar wel dat ik alles op
een rij heb staan.
Je moet weten dat mijn inspiratie komt uit het feit dat ik geen steen
wil achterlaten voor de kinderen waarover zij later zullen
struikelen….
Ik heb een hele turn gemaakt en besef me dat jij momenteel liever
alleen verder gaat dan dat je je eenzaam voelt in de relatie….ik kwam
daarachter toen ik het pad van de liefde ging teruglopen.
Zo kwam ik ook bij het gedicht verderop.

Ik heb het gedicht gelezen en zo heb ik e.e.a. uitgevonden en ben ik erachter
gekomen dat ik e.a. zelf over me heb afgeroepen en ik weet ook wanneer
ik dat heb gedaan en waarmee ik dat heb opgewekt.
Dat er daarna allerlei signalen bij mij binnengekomen zijn (waarover
ik me heb verbaasd…zoals dingen die op onverklaarbare manier niet
bleken te lukken, terwijl ik ze wel wilde, etc.) zijn van spirituele
aard.
Ze zijn nu pas hun plek aan het krijgen in mijn besef van de situatie
en kenmerken mijn groei.
Van jou heb ik geen signalen, vragen of opmerkingen gekregen waardoor
ik kon zien dat we met de relatie in de gevarenzone zouden zitten. Het
was van groen naar rood, waarbij oranje is overgeslagen.

Ik ben er sinds kort wel achter dat jij het met je opmerkingen (of dit
nu in groen, rood of oranje zit) het helemaal bij het juiste hebt.

Voor mij was deze ‘spirituele weg’ kennelijk de uitweg, maar ik heb er
spijt van dat ik dit niet op een betere en pijnlozere manier heb
kunnen doen.  Zie ‘blokkades’;
Sanjo heeft zich met zijn bhoedistische kennis me tot dat inzicht
gebracht, de bevestiging kwam van Oom Harke en Peter Bootsma (o.a. met
zijn boek over de levensles) hij heeft het laatste zetje gegeven. Ik
heb er spijt van wat ik jou heb aangedaan….al mijn overspannen
reacties die verkeerd vielen, vreemde kronkels en dat al meer. Ik hoop
dat je inziet dat ik die turn heb gemaakt toen ik verder ging met
mijzelf te onderzoeken. Daar heb ik een aanloop van twee jaar voor
nodig gehad maar wel een periode die parallel loopt met het niet meer
tot huiselijk geweld willen terugkeren. Dat pad blijf ik verder ook
aflopen….
Het naar binnen gekeerd zijn daarin zit zeker ook de verwaarlozing
opgesloten waar jij over spreekt. Van het verwaarlozen van jou is
namelijk geen sprake maar wel van de relatie dat realiseer ik me heel
goed. Besef ook wat ik daarvoor heb gedaan.

Pas toen ik het TV programma van de EO zag (het moest zo zijn dat ik
het zag) realiseerde ik me dat. Ik zag dat het ook anders kon en juist
daarom vind ik het nu zo jammer dat ik niet in ‘oranje of
blessuretijd’ de kans heb gekregen om daar dieper op door te gaan. Het
spijt me dat ik dat niet veel eerder heb ingezien, want jij zegt dat
ik te laat ben. Kennelijk is dat het lot welke ik moet dragen.

Ik vond recent een gedicht en wil je dat gedicht niet onthouden. Ik
heb mijn commentaar er  tussen haakjes achter gezet.

De weg naar Liefde.
De weg naar Liefde is de weg naar jezelf, (sinds het huwelijk lijkt
alles te mislukken in die richting, het kon kennelijk alleen slechter
gaan)
Het is de weg terug naar ‘huis’ (die heb ik letterlijk altijd
opengehouden en dat is nog steeds zo)
Iedereen die zichzelf zoekt (dit is wat ik doe sinds we getrouwd
zijn….ik vermoed dat het komt door …)
Zou de Bron van Liefde in z’n ziel moeten aanspreken (sinds het
openbreken van ons geheim lukt me dat weer)
Om zichzelf te vinden en te kunnen zijn (daarmee komt dit weer in
zicht en ja om dat te kunnen wordt mij nu opgedragen door jou dat we
het huwelijk verbreken, ikzelf denk dat er andere wegen zijn)

Hoge toppen en diepe dalen (is wel een kenmerk van onze liefde,
waarbij we nu op een dal zitten)
Zijn er om je te laten ervaren (dit vind ik een hele
belangrijke….ervaren is leren, waarvoor inzet(wil) en concentratie
nodig zijn)
Hoe je bij jezelf moet blijven (….snap jij hem? Ik ben naar mezelf
teruggekeerd en kan daaruit nieuwe energie putten, waarbij ik me niet
vastpin op een fantoombeeld wat ik nastreef)
Hoe ondanks wat er ook gebeurt (….ik begrijp deze ook en accepteer je
in de weg die jij kiest, maar vind dat er meerdere wegen naar rome
leiden)
De stroom van Liefde nooit geblokkeerd mag zijn (voor mij zijn er
meerdere blokkades opgeruimd (abortus, verwaarlozing, vertrek uit
huis, tamara, en dus kennelijk ook het huwelijk) die van het huiselijk
geweld komt binnenkort aan de beurt)
Want dan zet het stervensproces in (er moet dus nog meer gekapt en
gesnoeid worden dat heb ik voor mijzelf als mijn haalbare en
realistische doelstelling geformuleerd)

De weg naar Liefde is het leven zelf (het is geen schande om nieuwe
inzichten te krijgen, wijsheid kan ook betekenen terugkeren op de
keuze van de ingezette weg, waarbij ik helder heb gekregen dat
manipulatie, oneerlijk zijn enz. daar niet in passen om je kinderen
ook in de toekomst onder ogen te kunnen zien)

Indira

PS de communicatie richting de kinderen is er ondanks mijn herhaaldelijke verzoeken daartoe aan Ellen, richting de kinderen nooit van gekomen.

Het is na het herlezen van deze mail wel duidelijk dat ik altijd het probleem bij mezelf heb gezocht….een ander kan echter lang en breed volhouden dat

ik zelf geen blaam tref……dat noem ik nog eens de plank misslaan, zoals deze week weer eens bleek tijdens een telefoongesprek. Diepgewortelde vooroordelen en denkfouten…..daarom ter lering en vermaak voor het nageslacht toch nog even de pas gehechte verse wond openrijten. Band lek, knie kapot, koortslip, wat volgt….