Vandaag wordt een eerwaardig politicus begraven, iemand waar ik regelmatig op stemde omdat ik in zijn persoon iets terugvond wat mij nog deed geloven in de politiek.
Ik wil hem de laatste eer tonen door een anekdote op te tekenen: Ik vind zelf dat ik een groot kenner ben van Amsterdam en heb er in mijn hele leven dan ook veel tijd doorgebracht. Ik zeg daarom altijd dat ik alle hoeken van Amsterdam ken. Een van de mooiste activiteiten die ik dan doe is het lopen over de grachten. Heerlijk als je precies weet hoe het labirint van de grachten in elkaar zit en dat je daar niet in kunt verdwalen.
Ik was vroeg op een zaterdagochtend met 3 collega’s van onze vestiging in Bangalore India op weg naar Amsterdam gegaan om ze de stad te laten zien. En wat doe je dan, je neemt ze mee om over de grachten te lopen. Het is nog net een beetje te koel om op het terras te gaan zitten en daarom is een wandeling door de nog wat frisse lucht verwarmde lentezon een goed alternatief. Op een gegeven moment lopen we over de Herengracht en ik kijk recht in het gezicht van Hans van Mierlo die op dat moment Minister van Buitenlandse Zaken is. En we groeten elkaar met ‘goedemorgen’. Hij zit op een keukenstoel in het zonnetje te lezen in de Volkskrant en de Indiers vragen mij: Ken jij die man? Waarop ik droog antwoord: He is our Minister of Foreign Affairs……dat die jongens terugrenden en nog eens gingen kijken hoe dat nu toch mogelijk was dat een MvBZ zo maar op straat voor zijn huis een krantje zat te lezen.
