Ik gebruik een Apple 3GS die via T-mobile is aangesloten op het netwerk. Veelal gebruik ik de mobiele telefoon in huis als ik verbonden ben met het internet via WiFi. Deze manier van contact maken is gratis.  Echter als ik onderweg ben en ik moet gebruik maken van het internet via de Mobiele Telefoon provider dan wil ik daar wel iets voor betalen wanneer ik ook overal dekking heb. D.w.z. ik moet overal waar ik ben connectie kunnen maken met het zogenaamde  ‘3G mobiele internet’.

Gisteren was weer eens zo’n moment dat ik gebruik moest maken van het internet. Ik moest in Arnhem lopend van de parkeergarage naar de RO Groep. Ik had geen idee waar die straat zich bevond, ik wist alleen dat ik nog maar een kilometer te lopen had. Dus schakelde ik Google Maps in en moest ik van <my current position> naar het gewenste adres laten opzoeken in deze applicatie die standaard wordt meegeleverd met mijn Apple. Het duurde echter behoorlijk lang, eerst was er geen connectie, toen eventjes en toen weer niet, vervolgens ben ik weggelopen van omringende gebouwen en eenmaal in het park tegenover had ik een goede ontvangst. Het lopen naar het adres duurde toen korter dan het opzoeken van de juiste richting.

Vandaag ben ik dan eens aan het zoeken of we niet iets kunnen gaan beginnen tegen die hoge tarieven en de slechte verbindingen als gevolg van slechte dekking of slecht ontvangst.

Ik begrijp dat de providers het eerst op de antenne’s van de devices hebben gegooid en dat we nu zo langzamerhand toe zijn aan het verzamelen van goed onderbouwde objectieve meetdata. Dat is tenminste wat ik herken in de volgende site die mede door de Consumentenbond is opgezet. http://www.slechtedekking.nl/pages/privacy.

Ik heb het idee dat we nu door dit soort initiatieven twee zaken gaan bereiken….a. de telecomprovider komt onder druk te staan en b. de leverancier van devices die niet Open zijn zoals Apple die zullen moeite hebben met dit soort applicaties, die zullen langzamerhand zichzelf in hun voet schieten.

Leuke constatering voor deze Zaterdagochtend. Want ik zit helemaal niet aan mijn Apple vastgebakken zoals zoveel mensen wellicht denken. Ik zie hierin een kentering en denk dat de hype van Apple wel een beetje over is. Steeds meer mensen zie ik namelijk kiezen voor een device met daarop een mobiel besturingssysteem welke ‘open’ is. Laat de gebruiker zelf kiezen welk besturingssysteem hij kiest, de device bouwer blij, de telecom provider blij en de eindconsument blij. Of is het niet zo makkelijk?

Eigen postzegels bestellen.

De duurste postzegels ter wereld.

Postzegelblog: online postzegelmagazine.

Online postzegelcatalogus.

Meer weten over ontwerpen van postzegels?

Innovatie in de wereld van postzegels.

Sinds enkele maanden heb ik russische les in Groningen. Nu sta ik ook nog in de fotogallerij samen met Michiel, Marco en Willem hebben we les van Elvira Isaeva.

Vanochtend weer eens hardgelopen in het Sterrebos. Geen leveranciers meer die hun behoefte doen, maar nu medewerkers van de DUO/Belastingdienst die zich nogal opzichtig gedragen.

Het grote gebouw van de DUO en de Belastingdienst is gereed en kennelijk hebben de eerste medewerkers hun intrek genomen in het grote gebouw. Het zijn allemaal ambtenaren die ik het gebouw zie betreden. Ik zie nog meer, namelijk een hele berg fietsen voor de ingang, alsof ze naar een voetbalwedstrijd gaan en hun fiets zo dicht mogelijk bij het stadion willen parkeren. Wie het eerst komt wie het eerst maalt, lijken de gezichten van de ambtenaren te zeggen. Hoe is dat nu te rijmen…vroeger stonden al die ambtenaren fietsen keurig in het fietsenrek in het fietsenhok. Ik denk dan aan de verloedering in dit gebied, eerst de leveranciers en nu de ambtenaren zelf. Logisch toch?

Maar als je daar zo langs rent, dan heb je ontegenzeggelijk de neiging om langzamer te gaan lopen. En nog eens goed te kijken, want het is natuurlijk ook gewoon een aperots zoals in de dierentuin, waar de bavianen wachten op hun natje en droogje. Ik bedoel alles wat de maatschappij reflecteert kun je hier waarnemen. Ik zie een oranje hesje in de weer, ik zie hem iemand aanspreken, waarvan ik het genoegen heb om zijn gezichtsuitdrukking haarnauwkeurig te volgen omdat hij ogenschijnlijk recalcitrant zijn fiets weer grijpt van de plek waar hij hem had neergekwakt en maakt zich uit de voeten. Het gezicht zegt genoeg, deze ambtenaar heeft op de valreep nog besloten om een vrije dag te nemen, de motivatie om naar zijn werk te gaan is hem op slag ontnomen.  Ik zie het oranje shirtje bezig zijn aan een onmogelijke opgave want waar hij mensen aanspreekt daar kan hij niet opletten wat er achter hem gebeurt. En zo gebeurt het dat al weer twee dametjes hun fiets hebben geparkeerd op een plek die natuurlijk niet voor personeel is maar voor bezoekers. Leuke observatie want dit zegt mij dat de gemiddelde ambtenaar niet schijnt te weten dat ze klanten hebben. Of dat ook zo is bij de  DUO, ik denk in elk geval dat het gedrag wat hier vertoond wordt wordt aangewakkerd door een trend in overheidsland. Houding en gedrag worden geprikkeld en met behulp van het nieuwe werken worden mensen gedwongen om ‘s ochtends landje pik te spelen. Die werkplek is van ons, die werkplek hebben wij voor onze afdeling gereserveerd en o wee als jij op onze werkplek wilt gaan zitten. …..(die aperots wordt steeds duidelijker toch?);

Als nu maar de grote leider het goede voorbeeld geeft in houding en gedrag en ook eens bij ons aan tafel komt zitten om te werken, maar ik reken zo dat dit niet gebeurt en dus is dit hele voorbeeld een markant stukje verloedering wat in onze maatschappij optreedt en dat ook bedrijven en instellingen daaraan ten deel vallen dat is nog maar weinigen gegeven om dat in te zien. Met andere woorden is onze wereld niet veel beter uit met ambtenaren van het OUDE WERKEN -1, zou ingevoerd moeten worden, duidelijke gezagsverhoudingen, weten waar je als medewerker je aan moet houden, strakke normen en waarden, voor sommige functies maar weer een uniform en ga zo maar door. Strak, strakker, strak, voor stakkers zoals hier zojuist omschreven die nog niet de moeite kunnen nemen om naar het fietsenhok te rijden om vandaaruit naar de werkplek te lopen. In de haast die ze hebben om hun plekje op de aperots te bemachtigen nemen ze het recht in eigen hand en parkeren waar ze willen. Dit gedrag verdient wel een trosje bananen, en zeker geen beloning in de vorm van prachtige werkomgeving, waarbij het ook nog zo is dat het wordt aangemoedigd om thuis te werken.

Ik krijg meer associaties die ik in een volgende aflevering zal beschrijven. De voorgesneden Salami, houding van medewerkers, gedrag van medewerkers en het benodigde maar uitblijvende ingrijpen van het management, wie heeft tegenwoordig nog de uitstraling van een werkgever, is die er tegenwoordig nog of zijn we helemaal desolaat, gedesorienteerd en moet dat worden verholpen met een soort van tegenreactie?  Is het begrip werkgever zo uitgeholt, dat we zelfs ambtenaren kunnen gaan ontslaan als eerste stap op weg naar een veel flexibeler arbeidsparticipatie? Een ambtenaar heeft uiteraard recht op dezelfde aanpak als in het bedrijfsleven en dat geldt ook voor het recht op ontslag. Oude werken of nieuwe werken maar dan ook helemaal. Zitten we daar niet met een situatie binnenband die door de buitenband komt? Om maar bij de fietsende ambtenaar te blijven? Het boegbeeld daarvan is toch Donner…maar ja die is er niet meer….? Wie wordt de opvolger van Donner als het fietsende boegbeeld van deze regering?

Blijf deze feuilleton volgen, het spoort mij aan om er op verschillende momenten nog eens te gaan hardlopen en dat is voor mij ook goed. Met behulp van de iPho app, Runkeeper publiceer ik overigens op het web wanneer ik er langsgelopen ben. 🙂 Leuke bijkomstige doelstelling van het hardlopen…

Vanochtend had ik een korte hickup met mijn Apple MacBookPro, mijn batterij was leeg en moest de computer eerst aan de lader leggen, toen ik hem met het aanknopje had opgewekt starte hij op in een mode die me niet beviel. Normaliter blijft alles in het geheugen zitten, maar nu leek het wel of mijn Apple aan het dementeren was.

De klok stond op 1 maart 2001, en prompt kreeg ik daar ook een bericht van door iTunes die was geactiveerd door mijn iPhone. Onlangs bij de verschuiving van 1 uur wintertijd naar zomertijd heb ik de settings van de klokken weer eens van voren naar achteren nagelopen en toen kwam ook al een discrepantie aan het licht. Die was weliswaar met de hand te verhelpen maar toch is die ergens met een van de vele automatische updates ik had het web al eens afgeschuimd of meer mensen dit probleem hadden. Ja dus. En nu deze….klik op datum/tijd en het klokprobleem is dan al opgelost.

Vreemd vind ik het wel, bovendien was mijn wifi network connectie volledig verdwenen en die moest dus ook opnieuw ingegeven worden….

Ik onderzoek momenteel de functionaliteit van Facebook en kijk in hoeverre dit effect heeft op de privacy.

Ik vind trouwens een mooi overzicht van de ontwikkelingen van de privacy in relatie tot de functionaliteit.

Ik zag net een herhaling van een TV programma wat o.a. ging over de filosof Kierkegaard ‘n danske Filosoof.

Kierkegaard wilde zijn lezer een spiegel voorhouden. Het effect wat hij beoogde, “wanneer een aap er in kijkt, geen apostel reflecteert”. God wat lijkt dat erg op hoe ik denk. Pats ik heb weer een stukje geleerd en ben weer een stap verder.

Waar ik me ook enorm in herken is een uitspraak  van hem “Het is allemaal waar wat de filosofie zegt: het leven moet achterwaarts worden begrepen. Maar dan vergeet men de tweede zin: dat het voorwaarts moet worden geleefd. Wat een ongeloofelijke zin. Een kracht die ik van mezelf ken en anderen stil laat staan.

Hoe diep en hoe lang  ik daarover ook nadenk, op een gegeven moment kom je op een punt uit waarin het zo is dat je het leven tijdens het aardse nooit helemaal zult begrijpen, juist omdat ik nooit volledige rust kan krijgen om die positie in te nemen: achterwaarts”.

Ik heb met mijn meditatie al vele keren het punt bereikt dat ik door de angst heen ga en in staat ben om boven mezelf uit te stijgen, maar volledig achterwaarts zal het nooit worden.

In dat opzicht heb ik veel te danken aan wijlen Ted Wilson die me heeft verklaard dat ik door mijn angst heen kon zakken, waardoor mij duidelijk werd dat ik dat al zo vaak had gedaan.

Ard Schenk die valt,  Ajax wat verloor,

Homo’s fluisteren in mijn oor,

Slapen op het moment dat ik dat wil,

Achterblijven in het ziekenhuis en krassen op het hoofd van mijn Opa: gegil,

Vragen om de steek, poep tussen de lakens, eten van wol,

Behandeling in het ziekenhuis, bedwateren en nog vele zaken meer……een leven vol;

Jan Coerts

Meditatie haalt een hoop naar boven maar kent ook zijn grenzen!

Een interessant boek ‘Hoe verandert internet je denken?’