Vanochtend weer eens hardgelopen in het Sterrebos. Geen leveranciers meer die hun behoefte doen, maar nu medewerkers van de DUO/Belastingdienst die zich nogal opzichtig gedragen.
Het grote gebouw van de DUO en de Belastingdienst is gereed en kennelijk hebben de eerste medewerkers hun intrek genomen in het grote gebouw. Het zijn allemaal ambtenaren die ik het gebouw zie betreden. Ik zie nog meer, namelijk een hele berg fietsen voor de ingang, alsof ze naar een voetbalwedstrijd gaan en hun fiets zo dicht mogelijk bij het stadion willen parkeren. Wie het eerst komt wie het eerst maalt, lijken de gezichten van de ambtenaren te zeggen. Hoe is dat nu te rijmen…vroeger stonden al die ambtenaren fietsen keurig in het fietsenrek in het fietsenhok. Ik denk dan aan de verloedering in dit gebied, eerst de leveranciers en nu de ambtenaren zelf. Logisch toch?
Maar als je daar zo langs rent, dan heb je ontegenzeggelijk de neiging om langzamer te gaan lopen. En nog eens goed te kijken, want het is natuurlijk ook gewoon een aperots zoals in de dierentuin, waar de bavianen wachten op hun natje en droogje. Ik bedoel alles wat de maatschappij reflecteert kun je hier waarnemen. Ik zie een oranje hesje in de weer, ik zie hem iemand aanspreken, waarvan ik het genoegen heb om zijn gezichtsuitdrukking haarnauwkeurig te volgen omdat hij ogenschijnlijk recalcitrant zijn fiets weer grijpt van de plek waar hij hem had neergekwakt en maakt zich uit de voeten. Het gezicht zegt genoeg, deze ambtenaar heeft op de valreep nog besloten om een vrije dag te nemen, de motivatie om naar zijn werk te gaan is hem op slag ontnomen. Ik zie het oranje shirtje bezig zijn aan een onmogelijke opgave want waar hij mensen aanspreekt daar kan hij niet opletten wat er achter hem gebeurt. En zo gebeurt het dat al weer twee dametjes hun fiets hebben geparkeerd op een plek die natuurlijk niet voor personeel is maar voor bezoekers. Leuke observatie want dit zegt mij dat de gemiddelde ambtenaar niet schijnt te weten dat ze klanten hebben. Of dat ook zo is bij de DUO, ik denk in elk geval dat het gedrag wat hier vertoond wordt wordt aangewakkerd door een trend in overheidsland. Houding en gedrag worden geprikkeld en met behulp van het nieuwe werken worden mensen gedwongen om ‘s ochtends landje pik te spelen. Die werkplek is van ons, die werkplek hebben wij voor onze afdeling gereserveerd en o wee als jij op onze werkplek wilt gaan zitten. …..(die aperots wordt steeds duidelijker toch?);
Als nu maar de grote leider het goede voorbeeld geeft in houding en gedrag en ook eens bij ons aan tafel komt zitten om te werken, maar ik reken zo dat dit niet gebeurt en dus is dit hele voorbeeld een markant stukje verloedering wat in onze maatschappij optreedt en dat ook bedrijven en instellingen daaraan ten deel vallen dat is nog maar weinigen gegeven om dat in te zien. Met andere woorden is onze wereld niet veel beter uit met ambtenaren van het OUDE WERKEN -1, zou ingevoerd moeten worden, duidelijke gezagsverhoudingen, weten waar je als medewerker je aan moet houden, strakke normen en waarden, voor sommige functies maar weer een uniform en ga zo maar door. Strak, strakker, strak, voor stakkers zoals hier zojuist omschreven die nog niet de moeite kunnen nemen om naar het fietsenhok te rijden om vandaaruit naar de werkplek te lopen. In de haast die ze hebben om hun plekje op de aperots te bemachtigen nemen ze het recht in eigen hand en parkeren waar ze willen. Dit gedrag verdient wel een trosje bananen, en zeker geen beloning in de vorm van prachtige werkomgeving, waarbij het ook nog zo is dat het wordt aangemoedigd om thuis te werken.
Ik krijg meer associaties die ik in een volgende aflevering zal beschrijven. De voorgesneden Salami, houding van medewerkers, gedrag van medewerkers en het benodigde maar uitblijvende ingrijpen van het management, wie heeft tegenwoordig nog de uitstraling van een werkgever, is die er tegenwoordig nog of zijn we helemaal desolaat, gedesorienteerd en moet dat worden verholpen met een soort van tegenreactie? Is het begrip werkgever zo uitgeholt, dat we zelfs ambtenaren kunnen gaan ontslaan als eerste stap op weg naar een veel flexibeler arbeidsparticipatie? Een ambtenaar heeft uiteraard recht op dezelfde aanpak als in het bedrijfsleven en dat geldt ook voor het recht op ontslag. Oude werken of nieuwe werken maar dan ook helemaal. Zitten we daar niet met een situatie binnenband die door de buitenband komt? Om maar bij de fietsende ambtenaar te blijven? Het boegbeeld daarvan is toch Donner…maar ja die is er niet meer….? Wie wordt de opvolger van Donner als het fietsende boegbeeld van deze regering?
Blijf deze feuilleton volgen, het spoort mij aan om er op verschillende momenten nog eens te gaan hardlopen en dat is voor mij ook goed. Met behulp van de iPho app, Runkeeper publiceer ik overigens op het web wanneer ik er langsgelopen ben. 🙂 Leuke bijkomstige doelstelling van het hardlopen…
