Op dit moment wordt er veel aandacht besteed aan het onderwerp Cradle-to-Cradle.
Het is op dit moment bijzonder bon-ton in de hoek van de politici om je bezig te houden met C2C zoals dit wordt afgekort.
Waar komt het vandaan en waarom is het dan opeens een hype…wel Micheal Braungart schreef er een boek over, maar met name de film van Al Gore heeft mensen aan het denken gezet. Het anders inrichten van onze planeet, daar gaat dit over. En was Willem Allexander al niet met Water Management bezig…..en daar zit nu juist de crux. Want erbij horen is nu juist niet het psychologische gedrag wat we hier willen hebben als effect. Nee we willen dat we compliant zijn met de regels die gesteld worden om duurzaam te kunnen produceren, om duurzame groei in onze economy te kunnen bewerkstelligen. En ja daarvoor heb je geen volgzame groep nodig nee daarvoor heb je leiders nodig.
Mensen met visie. Zij die dus tegen de hoge snelheidslijn hebben gestemd hebben hier dus ook niets in deze hoek te zoeken. Zelf ben ik noodgedwongen door de week gaan wonen in Amsterdam omdat ik daar nu bezig ben met een duurzame klus. Hoe maak je van twee banken 1 nieuwe!
Al sinds ik een afstudeer-opdracht in Amsterdam heb gedaan werd mij duidelijk dat de economische bedrijvigheid zich in de Randstad afspeelt. De afstudeeropdracht had als titel van slagboom tot eindlijn. Ik hield me bezig met de simulatie van de logistieke stromen binnen Fokker Schiphol Oost. Het project won de logisitiek prijs Nederland, maar de fabrikant was failliet. Niet heel duurzaam, terwijl toch die vliegtuigen tot op de dag van vandaag vliegen. Op zich zijn vliegtuigen dus duurzame goederen. Ze kunnen ook voor het overgrote deel hergebruikt worden.
Later kwam ik als manager spare-parts in aanraking met de cirkel waarbij levensduur en onderhoud en spare-parts een belangrijke rol speelden in het dagelijkse leven van de grafici. Drukpersen zijn hele duurzame goederen. Hergebruik totdat ze na soms 80 jaar uit elkaar vallen…en dan nog zijn ze te repareren. Ook hele duurzame goederen. Het maakt je echter voornamelijk duidelijk dat aan alles een begin en een eind zit. Ik ben daardoor begonnen om bedrijfsprocessen te beschrijven en ben gestart bij R&D. Een innovatie bleek een hele bedrijfstak op stelten te kunnen zetten. Chapter 11 van de FDA was geboren. (niet te vergelijken met chapter 11 aan de financieele zijde, dit betekent faillisement, maar wel te vergelijken met de machinerichtlijn, die ervoor zorgt dat allerlei logboeken op machines gelegd moeten worden en waarin proceswijzigingen moeten worden vastgelegd). Daar worden de kosten bepaald van wat uiteindelijk de afvalstroom zal worden genoemd. Daar worden dus ook de belangrijke beslissingen genomen over iets wel of niet Cradle is.
Het project had zichzelf in 2 dagen terugbetaald en de afvalstroom was met 18% afgenomen. Niet gek voor een pharmaceutisch bedrijf. En die investering is 10 jaar blijven werken.
Kortom in de praktijk heb ik ondervonden dat je heldere en duidelijke regels goed kunt uitleggen. Daarom ook dient de doelgroep politici duidelijke en heldere randvoorwaarden te scheppen c.q. op te stellen opdat ontwerpers, designers en dat soort creatieveling er een genoegen in gaat scheppen om Cradle te gaan denken.
Zie hier de uitdaging van de toekomst. Wie pakt die handschoen op?
Onderzoek op LinkedIn leverde mij op dat er verschillende groepen actief zijn op dat vlak:
-Lets Cradle –meer info op –www.letscradle.nl (ruim 700 members)
-Cradle to Cradle supporters–meer info op– http://www.c2c-supporters.org (ruim 500 members)
-Green Labels (ruim 100 deelnemers)
-Cradle Technologies (41 deelnemers)
-Cradle to Cradle — (41 deelnemers)
-Duurzaam Innoveren — (24 deelnemers) NL initiatief door Richard Heesen
De overige ‘groepen’ bestonden uit minder dan 10 deelnemers waarvan dan nog drie die maar 1 persoon als deelnemer hebben en dus net gestart zijn of nu al ten dode zijn opgeschreven. Of er in de groepen veel dubbeltellingen zitten weet ik niet. Ook zonder deze telling vind ik de hoeveelheid deelnemers aan een dergelijke groep klein.
Vergelijk dit met de ruim 14.000 Linkedin gebruikers die Groningen in Linkedin geregistreerd heeft staan.
licht wordt en laat nu net deze week, toen ik weer eens bij mijn ouders had gelogeerd na 20 jaar uit huis te zijn, ik een foto maken van een opkomende zon die zo mooi is dat ik er enorme hoop uit put. Ik hoop ook dat deze foto voor andere mensen in deze donkere Decembermaand een klein lichtpuntje is op weg naar een nieuwe toekomst. Een nieuwe toekomst is er namelijk altijd, je moet je als het ware laten zakken in die zachte moederschoot, als je het gevoel krijgt te vallen laat je dan vallen. Als je het gevoel krijgt te gaan vliegen ga dan vliegen. Kijk ondertussen om je heen en merk dat je bezig bent om van de ene zijde naar de andere zijde over te stappen. Van de zwarte donkere kant van de medaille naar de aantrekkelijke lichte zijde. Zoals The Doors uit de mond van Jim Morrisson al zongen, ‘take ….to the other side’. Niet de zwarte kant maar die van het licht, zoek het kleinste dier in je omgeving en je hebt een doel om voor te leven, het geeft hoop en is een reden om morgen weer op te staan.
