Drones, geen humor meer!

Brigitte Kaandorp zong met humor ‘och was ik maar jouw radiografisch bestuurbare zeilboot’, maar daar waar humor vaak gebruikt wordt om iets verschrikkelijks te verwerken zo gaat het alsnog met dit liedje. Destijds humorvol en bijna betekenisloos, het lijkt erop alsof de humor alsnog nodig is om de verschrikkingen van het ‘radiografsich bestuurbare te kunnen verwerken’. Want humor is het allang niet meer. Zo vergaat het de wereld momenteel van het lachen, spionage, drones met bommen die onschuldige burgers treffen, kortom een gruwelelijk aantal slechte verhalen met name uit het kamp van de amerikanen die niet twijfelen over de inzet van technologische middelen.

Vroeger op de lagere school en de middelbare school bouwde ik prachtige vliegtuigen samen uit een bouwdoos. Replica’s op kleine schaal. Er kwam een vliegveld in Farmsum waar zelfgebouwde mini-Cessna’s de lucht in gingen. Als keeper stond ik in het doel en had ik bij tijd en wijle rust om naar ze te kijken en ervan te genieten. De capriolen die ze in de lucht maakten. Soms zag je ze in een rechte lijn of een vrille naar beneden komen en wist je dat het fout ging. Oprapen, schade herstellen en hup weer vliegen met dat ding.

Inmiddels heb je ze voor onder de honderd euro, helicopters die je op afstand kunt besturen. Toepassingen in de film zijn recent met de film over de Oostvaardersplassen weer eens positief in het nieuws gekomen. Het experience center van Groningen Seaport in Delfzijl heeft ook een film die de haven in al zijn omvang laat zien gemaakt met Drones.

De gedachtes die je krijgt over de gegevens die verzameld worden met Drones die zijn analoog aan het inzetten van nucleaire technologie. Je kunt er verschrikkelijke dingen mee doen, maar het heeft ook positieve effecten voor bijvoorbeeld kankerpatienten die middels bestraling kwaadaardige gezwellen kwijtraken.

Een nieuwe vorm van een drone is Google Glass, deze bril is een op afstand bestuurbare verzamelaar van beelden.
Ook deze valt in deze categorie. In het kader van privacy en omgaan met dit soort technologie pleit ik voor registratie van gebruik zoals je ook voor een geweer een vergunning nodig hebt (en ja zelfs dan gaat het nog wel eens fout getuige Alphen a/d/ Rijn) ook voor het verzamelen van data is het nodig dat je een vergunning dient te krijgen. Het nieuwe ministerie van Dataverzamelingen en Archieven afgekort (DnA) dient er wat mij betreft te komen. De positieve inzetbaarheid en toepassingen van drones kunnen daarmee worden versneld, o.a. door na een aardbeving snel een nieuwe kaart te maken van het gebied zoals getoond op het bijgevoegde voorbeeld.

E-mail: stand van zaken

Afgelopen week heb ik mijn e-mail onderhanden genomen, dat moest ook wel want anders was ik tegen de limiet van 20.000 e-mails in mijn Apple mail client aangelopen.

Ik heb de POP-client opgeruimd en daarvoor terug een IMAP (server side) oplossing ingesteld. Die nu makkelijker te onderhouden is. Alleen nog maar mail weggooien op de server en er dan geen last meer van hebben.

Het archiveren van e-mail is niet een pretje, daarom heb ik ervoor gekozen om de e-mail eerst te rangsschikken op jaren. Te beginnen bij 2005 t/m 2013. Waardoor er een aardig beeld ontstaat van de chaos die ik er in de loop van de tijden op na hield. Oorzaken: Wildgroei aan e-mail adressen. Intrede van Smartphone en bij elke rol en identiteit krijg je tegenwoordig een e-mail adres… en dus verschillende providers bovendien. Ik ben het even nagegaan, sinds 1992 verstuurde ik via mijn Compuserve account e-mail. Daarvoor in 1988 was ik echter al begonnen als beheerder van de mailbox van het bedrijf waarmee onze locatie berichten binnenkreeg van het hoofdkantoor. Ik printe de berichten destijds uit en verdeelde die over de managers van de verschillende afdelingen via de interne post. Een jaar later kregen alle managers hun eigen mailbox, enkele jaren daarna kreeg elke medewerker er een.
Tegenwoordig stuur ik alle die mail middels aliassen en doorstuur scripts netjes naar 1 centrale plek.
Afgelopen vrijdag was het uur U, de mail verplaatsen duurde tot diep in de zaterdagochtend. In 2005 realiseerde ik mij dat het handig kon zijn om een archief aan te leggen. Daarom heb ik nu een overzicht van al mijn mail sinds 2005 netjes in een 8-tal mapjes. De informatie die ik kreeg over niet geopende mail was ook nog wel weer leerzaam als het gaat om mijn gedrag:
131015_Mail_onderzoek_v1

Kennelijk is er naast een jaarlijkse toename van het aantal mailtjes ook sprake van een afname van het openen en lezen van mailtjes. Het getal geeft het aantal mailtjes welke ongelezen in de map zit weer. Dit aantal groeit met het jaar sinds 2007;
Uiteraard zijn er nog meer statistieken te geven (spam, deleted mail, sent mail, etc.) zijn echter vind ik niet heel erg interessant.