Het skieen in Frankrijk was tot nu toe een onbekende. Veelal geskied in Oostenrijk tot nu toe is het in Frankrijk toch een ander ritme. Meer relaxed lijkt het wel. Maar het leren skieen gaat er dan ook twee keer zo langzaam al was het maar omdat je slechts 1x per dag les hebt gedurende twee uren. In Oostenrijk gaat het allemaal wat sneller en gestroomlijnder. Matthijs en Anne skieen in de hoogste klas, de Etoile d’Or en Julia is tweede jaars en skieed in de Flocon klas.

In de ochtend skieen we lekker voor ons zelf en zijn de wachtrijen ook erg kort. In de middag mogen de ski-klasjes voordringen. Met andere woorden het gaat als een speer. Na drie dagen skiles hebben we Julia van les gehaald omdat het meer vallen dan opstaan was in de klas en dan stond Julia steeds te wachten tot alle kegels weer overeind stonden. Samen met Julia heb ik vanmiddag meer geskied dan de skiklas in een hele week zou skieen en omdat ze het zelf aangaf heb ik de nog resterende drie dagen skiles er graag aangegeven. Mij hing het ook uit de keel, steeds kinderen weer overeind te moeten zetten. In Oostenrijk selecteren ze gewoon door, in Frankrijk komt dat dus niet voor.

Het mag de pret niet drukken.