De Gemeente Groningen is niet blij met de erfenis uit de boedel van haar overleden ‘tante’: De Gemeente Eelde. Hoeveel jaar geleden is de Gemeente Eelde ook al weer opgegaan in de Gemeente Groningen? Tot op de dag van vandaag bezorgt ze de Gemeente Groningen kopzorgen.

Dat de Gemeente met een oplossing dient te komen dat is wel duidelijk. Zeker als je zonder enige scrupules de plannen voor dit gebied presenteerd. En als je weet dat de ‘woongemeenschap’ Bruilwering als een soort dorp opereert dan kun je verwachten dat er problemen ontstaan. Zeker met die plannen in het achterhoofd moet je hier iets aan doen.

Wat doe je dan, dan neem je een ‘architect in dienst’ voor dit werk. Die architect begint een plan te maken om dit gebied schoon te vegen. De eerste fase in dat plan begint met het trekken aan 1 touwtje. “hoe zit dat met de veiligheid. en zo verder een prachtige regie….die je hierin kunt ontwaren.
De saamhorigheid onder de bewoners valt dan vanzelf uitelkaar. Uit krantenartikelen kan ik zulks nu opmerken. Daarover later nog meer. Je zou dit kunnen zien als boosaardigsprekerij over de gemeente, maar zoiets komt natuurlijk niet uit de lucht vallen. In korte tijd heeft de gemeente Groningen veel lof geoogst, een prachtig museum, genomineerd als veiligste stad, de mooiste binnenstad van Nederland, het mooiste voetbalstadion van Nederland en ja …,dat smaakt naar meer. Maar hoe bewerkstellig je dat meer, daarvoor moet je steeds meer power uit de kast halen en soms ga je daarin wel eens te ver. Zo ook in dit geval.
Om de mooiste gevangenis van nederland te mogen bouwen of het nieuwe station voor een hoge snelheidslijn naar Drachten, of nog meer leegstaande kantorenflats, moet je een gebied uitruimen en dat doe je op de al oude manier van verdeel en heers. Door een architect zorgvuldig in elkaar gezet.
De Gemeente doet er daarbij goed aan om de mensen van de Pickardthof er buiten te laten, ‘die’ hebben zo zegt de Gemeente tegenover een bewoner van de Bruilwering geklaagd. En goed beschouwd is dat ook zo maar in elke buurt heb je mensen die klagen. Het verhaal is namelijk terug te brengen tot een opportunistisch opgesteld stuk om in beroep te gaan tegen de WOZ-waardevehoging. In een van deze verweren stond dit vermeld. Ingezonden als verweerschrift tegen de veel te hoge aanslagen voor de WOZ, wellicht gebruikt de gemeente deze zinsnede, die dan wel heel erg uit haar verband is gerukt. Maar ja als je in het nauw zit maak je rare sprongen.

Willen we in Nederland toe naar louter rijtjeshuizen? Nou nee, daarom heeft de wijk Piccardthof (tenminste ten noorden van de Piccardt-plas) een grote diversiteit gekregen en de bewoners is veel vrijheid beloofd. Beloofd, want de gemeente is daarbij verstrikt geraakt in haar eigen regels. Zo leert een aantal rechtzaken waarvan de honden geen brood lusten. Worden zaken goedgekeurd die niet binnen de regels vallen en worden zaken afgekeurd die wel binnen de regels vallen. Kortom komplete willekeur. Ook hierover heeft het Dv/hN al eens een klein tipje opgelicht.

Onze ‘gemaakte samenleving’ krijgt nu in het om zeep helpen van de Bruilwering een nieuw vervolg. Kortom we willen de burger wel vrijheid geven maar we kunnen het niet aan. Regels, bedilzucht en ga zo maar door. Laat die mensen van de Bruilwering daar nu lekker leven. In rijtjeshuizen veroorzaken deze mensen veel meer overlast. Bekijk het eens van die kant. Politici kijk eens naar je voeten, je hoofd zit in de wolken en je staat niet meer met je voeten op de grond, wordt wakker…
Het opzetten van mensen tegen elkaar, iets wat wij in de Pickardthof ten strengste afkeuren, leidt tot polarisatie en loopt verkeerd af. Als de zaak escaleerd dan heeft het gemeente bestuur bloed aan haar handen, zoveel is wel duidelijk.

Ik zou nog even terugkomen op de publicaties in het DvhN en inmiddels ook TV-Noord. Het journaile doet er goed aan om objectief te blijven. Ik stoor mij er in hoge mate aan dat de objectiviteit ver te zoeken is. Nog meer stoor ik mij eraan dat er een journalistieke doodzonde wordt begaan door niet de bronnen te verifieren en niet wederhoor toe te passen. Het artikel van heden, woensdag 17 mei laat Paul Veentjer aan het woord, maar de journalist in questie heeft Paul zelf helemaal niet gesproken en doet voorkomen alsof deze dit wel heeft gezegd. Foei hoofdredacteur weet je wel wat je mensen allemaal uitspoken? En zich dan ook nog verbergen achter de naam stadsredactie. Bah, riooljournalistiek van de hoogste plank. Geen wonder dat je oplage terugloopt. Gebruik in deze keten van berichten liever naam en toenaam, als je een kerel kunt zijn en wees niet het verlengstuk van het communicatiekanaal van de gemeente. Want nu ben je verifieerbaar natgegaan.

Wij Piccardthoffer’s willen er niet bij betrokken worden vandaar dit felle stukje.

Jan Coerts